ႏွင္းေတြေ၀တဲ့ ေဟမာန္ေဆာင္းမွာ
ျဖစ္တည္ခဲ့တဲ့ခင္မင္မႈ
ျဖစ္ဖို႔လြယ္ တည္ဖို႔ခက္
မျမင္ႏိုင္တဲ့ ခိုင္မာေသာေႏွာင္ႀကိဳးသံေယာဇဥ္ေတြေၾကာင့္
ေမ့ရက္ဖို႔ခက္ ႐ုန္းထြက္ဖို႔ခက္
မေတြ႔ရရင္မေနတတ္
အေတြးမ်ားေတာ့ မေမ့အားဘူးဆိုသလို
မင္းကိုခ်စ္ခဲ့မိတယ္....
မင္းနဲ႔အတူရွိရင္ ေပ်ာ္
႐ႊင္မႈ၊ၾကည္ႏူးမႈေတြနဲ႔
မင္း အနားမွာမရွိေတာ့
အထီးက်န္ၿပီး အေနရခက္တယ္
ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမေတာ့ အရင္အတိုင္းေပမဲ့
မင္းကေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားတယ္
ကိုယ့္ရဲ႔အျဖစ္က သူငယ္ခ်င္းမက ရည္းစားလဲမက်
ဖြင့္ေျပာဖုိ႔ဆုိတာကလဲ ဘယ္လိုမွမျဖစ္
ေရွ႕ဆက္ရင္လဲ ဆံုး႐ံႈးမွာသိသိႀကီးနဲ႔
ဘာေၾကာင့္႐ူးမိုက္ေနတာလဲဆိုတာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ မသိေတာ့ဘူး....
ကိုယ့္အခ်စ္ေတြက မင္းအတြက္ျဖစ္တည္ခဲ့
မင္းအခ်စ္ေတြက ငါ့အတြက္မဟုတ္ခဲ့လည္း
၀မး္နဲစရာေပမဲ့..
ကိုယ္ကခ်စ္ရသူဆိုေတာ့ အျပစ္မျမင္
မင္းနဲ႔ဆံုဆည္းခြင့္ရတဲ့ ကံၾကမၼာကိုက
ခင္မင္မႈသက္သက္ပဲေလ
မင္းဆီက အခ်စ္ကိုမရရင္လည္း
ခင္မင္မႈေတြနဲ႔ပဲ မင္းရဲ႕လိုအင္ေတြကို
ျဖည့္စြမ္းမယ့္
လိုအပ္ခ်ိန္တိုင္းမွာ မင္းအနားမွာရွိေနမယ့္
အျဖည့္ခံဆိုတာ
မင္း(မိုး)သိပါေစကြာ...................
No comments:
Post a Comment